-
1 recipiente
re.ci.pi.en.te[r̄esipj´ẽti] sm récipient.* * *[xesipj`ẽntʃi]Substantivo masculino récipient masculin* * *nome masculinorécipient -
2 encher um recipiente pela metade, até a boca, inteirinho
encher um recipiente pela metade, até a boca, inteirinhoremplir un récipient à moitié, jusqu’au bord, à ras bord.Dicionário Português-Francês > encher um recipiente pela metade, até a boca, inteirinho
-
3 bacia
ba.ci.a[bas‘iə] sf 1 cuvette, bac. 2 Geogr, Anat bassin. bacia de plástico cuvette en plastique. bacia de por-celana, de plástico bassin de porcelaine, de plastique. bacia de um rio bassin d’un fleuve.* * *[ba`sia]Substantivo feminino bassin masculin(recipiente) bassine féminin* * *nome femininobacia hidrográficabassin hydrographique -
4 encher
en.cher[ẽʃ‘er] vt 1 remplir, combler, bourrer. 2 pop gonfler. 3 fam perturber. 4 fig se satisfaire. encher o pneu gonfler les pneus. encher o tanque (do carro) Autom faire le plein. encher um recipiente pela metade, até a boca, inteirinho remplir un récipient à moitié, jusqu’au bord, à ras bord.* * *verbo1 (um recipiente, uma sala) remplir (de, de)encher o depósitoremplir un réservoir; faire le plein d'essence2 (um pneu, um balão) gonfler -
5 açucareiro
a.çu.ca.rei.ro[asukar‘ejru] sm sucrier.* * *[asuka`rejru]Substantivo masculino sucrier masculin* * *nome masculino(recipiente) sucrieradjectivosucrierindústria açucareiraindustrie sucrière -
6 aquário
a.quá.rio[ak‘warju] sm 1 aquarium. 2 Astron, Astrol Verseau.* * *[a`kwarju]Substantivo masculino aquarium masculinSubstantivo masculino Verseau masculin* * *nome masculino(recipiente) aquarium -
7 balde
bal.de[b‘awdi] sm seau. balde de gelo seau à glace.* * *[`bawdʒi]Substantivo masculino seau masculin* * *nome masculino(recipiente) seauseau à glacepoubelleprendre une douche froide -
8 braseiro
bra.sei.ro[braz‘ejru] sm brasier.* * *nome masculino -
9 cabaço
nome masculinocitrouille f.courge f. -
10 caldeira
cal.dei.ra[kawd‘ejrə] sf chaudière.* * *[kaw`dejra]Substantivo feminino chaudière féminin* * *nome feminino1 chaudière -
11 caneca
-
12 conteúdo
con.te.ú.do[kõte‘udu] sm contenu.* * *[kõn`tjudu]Substantivo masculino (de recipiente) contenu masculin(de carta, texto) teneur féminin* * *nome masculino1 contenu -
13 destapado
adjectivo(recipiente, pessoa) découvert(garrafa) débouchéuma garrafa destapadaune bouteille débouchée -
14 destapar
des.ta.par[destap‘ar] V destampar.* * *[dʒiʃta`pa(x)]Verbo transitivo (frasco) ouvrir(pescoço, panela) découvrir* * *verbo1 (recipiente, pessoa) découvrir(garrafa) déboucher -
15 encher-se
se bourrer coloquialele não se enche de ouvir aquela músicail ne se lasse pas d'écouter cette musique3 (recipiente, sala) se remplir (de, de) -
16 entornar
[ẽntor`na(x)]Verbo transitivo renverser* * *verbo -
17 fruteira
fru.tei.ra[frut‘ejrə] sf 1 marchande de fruits. 2 corbeille à fruits.* * *nome femininofruiterie -
18 fruteiro
fru.tei.ro[frut‘ejru] sm marchand de fruits.* * *nome masculino -
19 fuga
fu.ga[f‘ugə] sf 1 fuite, fugue, escapade. 2 Mús fugue.* * *[`fuga]Substantivo feminino fuite fémininpôr-se em fuga prendre la fuiteem fuga en fuite* * *nome femininohá uma fuga de gásil y a une fuite de gazter uma fugaavoir une fuite; fuir -
20 furado
furado, da[fu`radu, da]Adjetivo (pneu) crevé(e)(saco, orelha) percé(e)* * *adjectivo1 (recipiente, saco) troué
- 1
- 2
См. также в других словарях:
recipiente — sustantivo masculino 1. Utensilio formado por una cavidad para contener sustancias líquidas, sólidas o gaseosas: recipiente de vidrio, recipiente de metal, recipiente de plástico, recipiente de cocina, recipiente hermético, recipiente a presión … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
recipiente — /retʃi pjɛnte/ s.m. [dal lat. recipiens entis, part. pres. di recipĕre ricevere, accogliere e quindi contenere ]. 1. (non com.) [persona che riceve] ▶◀ e ◀▶ [➨ recettore s.m.]. 2. [oggetto atto a contenere liquidi e sim.: r. per acqua, per la… … Enciclopedia Italiana
recipiente — s. m. 1. Vaso em que se recebe qualquer líquido ou gás. 2. Campânula de máquina pneumática. • adj. 2 g. 3. Que recebe … Dicionário da Língua Portuguesa
recipientė — statusas Aprobuotas sritis asmens sveikata apibrėžtis Moteris, kuriai apvaisinti naudojamos lytinių ląstelių donoro lytinės ląstelės. šaltinis Lietuvos Respublikos pagalbinio apvaisinimo įstatymo projektas … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
recipiente — (Del lat. recipĭens, entis, part. act. de recipĕre, recibir). 1. adj. Que recibe. 2. m. Utensilio destinado a guardar o conservar algo. 3. Cavidad en que puede contenerse algo. 4. Vaso donde se reúne el líquido que destila un alambique. 5.… … Diccionario de la lengua española
recipiente — re·ci·pièn·te agg., s.m. 1. agg. OB capace, capiente 2. s.m. AD contenitore di varia forma e materiale spec. per liquidi o materiali incoerenti: un recipiente per l acqua, un recipiente di latta, recipiente pieno di farina 3. s.m. TS idraul.… … Dizionario italiano
recipiente — (Del lat. recipiens, tis.) ► adjetivo 1 Que recibe. ► sustantivo masculino 2 Utensilio o lugar de formas, materiales y tamaños diversos, en cuyo interior se coloca una cosa para guardarla, conservarla o con otros fines: ■ utiliza recipientes con… … Enciclopedia Universal
recipiente — (m) (Intermedio) utensilio que se usa para guardar algo en su interior Ejemplos: El frasco es un recipiente de vidrio que puede contener perfumes. No se puede meter ese recipiente en el horno. Sinónimos: vaso, balón, depósito, cavidad, frasco,… … Español Extremo Basic and Intermediate
recipiente — s m Utensilio que sirve para contener algo, particularmente líquidos, como una taza, un bote, las botellas, etc: Ponga el caldo en un recipiente , Estos recipientes deben desinfectarse antes de volverlos a usar , un recipiente para el aceite … Español en México
recipiente — {{#}}{{LM R33094}}{{〓}} {{SynR33905}} {{[}}recipiente{{]}} ‹re·ci·pien·te› {{《}}▍ s.m.{{》}} Objeto, utensilio o cavidad destinados a contener o a conservar algo: • recipientes de cocina.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín recipiens (el que … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
recipientė — recipieñtas, recipieñtė dkt. Žmogaũs audinių̃ ir òrganų dònorų bei recipieñtų regi̇̀stras … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas